Langs het voetbalveld zien we de volgende typen ouders bewegen. Deze typen zijn wat overdreven neergezet om duidelijk te maken hoe je het beste je rol als ouder zou kunnen nemen. De superouder is tevreden en altijd bereid om mee te helpen. De overactieve ouder is te veel betrokken, beïnvloedt spelers en scheidsrechter. De voetbalouder heeft zelf gevoetbald, bemoeit zich met de coaching. De prestatie-ouder wil dat zijn kind de beste is. De asociale ouder leeft zich niet in andermans kinderen in. De passieve ouder corrigeert het eigen kind niet. De afwezige ouder komt nooit kijken.
Als je bovenstaande leest is het best lastig om je rol als ouder goed te nemen. Ook ouders willen hun energie kwijt na een hele week werken. De leider/coach die houdt zich bezig met coachen, de trainer traint, de speler speelt/geniet en de ouder; brengt kind tijdig naar de wedstrijd, juicht en moedigt kinderen aan, spreekt kind aan op gedrag (inzet) en laten de tactische aanwijzingen aan de coach over.
Hieronder worden een aantal tips en trucs verwoord waar jullie wellicht wat aan hebben.
PLEZIER GAAT VOOR PRESTEREN! In plaats van ‘heb je gewonnen’ en ‘heb je gescoord?’ kun je ook vragen: ‘was het leuk’ en ‘hoe ging het? Zo haal je de nadruk van het presteren af en leer je kinderen dat plezier voorop staat. Vanuit plezier voor een sport gaat een kind presteren naar kunnen.
MOEDIG AAN, MAAR COACH NIET MEE Aanwijzingen geven is verwarrend en afleidend. Hoe goed bedoeld dat ook is, als ouder je kind vanaf de kant coachen en vertellen wat hij moet doen is geen goed idee. Als er een coach is maakt die afspraken met het team en die kunnen anders zijn dan dat wat jij roept. Daarnaast kan het je kind uit zijn spel halen of er voor zorgen dat hij zijn zelfvertrouwen kwijtraakt. Zeker als dat wat je roept negatief is….
MOEDIG ALLE KINDEREN AAN, NIET ALLEEN DIE VAN JEZELF! Niet alle ouders zijn er bij of kunnen erbij zijn. Als iedereen die er staat het hele team aanmoedigt is dat wel zo leuk voor allemaal.
GEEF ZELF HET GOEDE VOORBEELD Houd je mond tegen de scheidsrechter. Soms moeilijk maar echt een must: bemoei je niet met de arbitrage! Soms zit het mee en soms tegen, dat hoort bij de sport en wij zijn er om onze kinderen te laten zien en zo te leren dat een scheidsrechter zijn best doet en dat we daar met respect mee om moeten gaan.
LAAT JE KIND ZIJN OF HAAR SPORT ZELF BELEVEN Zelf het eerste nooit gehaald en is nu je missie dat je kind het wel haalt? Of wil je dolgraag dat de sporttalenten van je kind tot uiting komen? Allemaal heel logisch en prima zolang je die wensen en ambities voor jezelf houdt. Laat je kind zelf aangeven en de leiding nemen in hoe intensief en hoog het wil sporten. Dan beleeft het echt plezier aan zijn sport!
